Şimdilerde Çok Moda; Duyarsızlık

Şimdilerde Çok Moda; Duyarsızlık

Alışmak mı deniyor, sorgulamadan yaşamı böylesine sallabaş. Ya da üzülmemek, kaybedilenlere yanmamak için telafilermi buluyoruz. Kırık kalplerimiz durmadan, bir şükür veya teselliyle onarılıyor. İstekler azalıyor, bulamazsam korkusu değil bu, bulamıyoruz. Bir küçük kibarlık, bizi göklere uçuruyor. Müzikler yavanlaştı, son çıkan CD’ler artık başka dünyalara götürmüyor. Ölüm haberleri, yürek yangınıydı. Öylesine canlar kaybettik ki artık, çok yakın olmadıklarımıza, Allah rahmet eylesin deyip geçiyoruz. Cenazelerine gidiyor, birbirimize hatır soruyoruz.

Bilgelik, olgunluk desek de, biraz umursamazlık modasına kaptırdık kendimizi.’’Söz meclisten dışarı.’’ Beni öldürmeyen acı güçlendirir demiş ya Neitzch’e.

Hangi acı öldürür ki insanı? Sadece duygusallığımız…. oda çok acı, güneşin batışı bile, sevgilinin kaybı gibi yakıyor içimizi.

Ünlü felsefeci tüm yaşamını düşünmeye,yazmaya adamış. Geride beynimizi sıkı yoran bir dolu kitap bıraksa da, sağlıksız sakinleştiricilerle uykusuz, koca yaşamı bitirmiş. Bir problemi çözünce, hemen diğerine atlarmış, çifte gözlükle, kendi yazdıklarını bile okuyamazmış.

Bir filozof kadar olamaz ama, düşünmeyi, çıkmazlara yol bulmayı severim. Her ne kadar şimdilerde duyarsızlık, insan sağlığı için faydalı görünse de, ben ve benim gibiler ‘’Boş ver ya psikopat mısın, yorma kafanı ‘’ gibi moda olan ‘’kendin için yaşa ‘’felsefesini, kabul edemeyenlerdenim, bizler gibi olanlara çağın yabancısı gözüyle bakılıyor.

Ama Neitzch’e, hayatı paylaşmadan, otel odalarında, yapayalnız, havanın durumuna göre değişen, nabzıyla hep hakikatin peşinde koşmuş. İşin tuhaf tarafı, bence hakikat diye bir şey yoktur. Gerçek ve doğrular, kişiye, zamana ve şartlara göre değişkenlik gösterebilir.

Zayıf insanların, Tanrı ihtiyacı olduğunu savunmuş ama, kitabında başkasının dilinden, Tanrı öldü dedirtmiş. Felsefesini derin olarak inceledim. İnsanı böylesine havada bırakan filozofun, kendisini neden kurtaramadığını, anlamış oldum.

O zaman, ne moda olan, bencillik, nede bir filozof kadar düşünmek, bence ikisinin ortası karar.